8059ไดนาไมต์ของผม - 8059ไดนาไมต์ของผม นิยาย 8059ไดนาไมต์ของผม : Dek-D.com - Writer

    8059ไดนาไมต์ของผม

    ผู้เข้าชมรวม

    174

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    1

    ผู้เข้าชมรวม


    174

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  นิยายวาย
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  30 ก.ย. 53 / 09:04 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น
    ณ ดาดฟ้าของโรงเรียนนามิโมริ




    "
    ฮ้าว~ สึนะชั้นง่วงจังเลยอ่ะเรานอนกลางวันกันเตอะ"ผมพูด

    ขึ้น"เอ่อ.."ขณะที่สึนะจะตอบนั้นก็มีเสียงแทรกขึ้นมาว่า"เฮ้ยรุ่นที่10จะมา

    นอนกลางวัน ทำตัวขี้เกียจแบบแกได้ยังไงกันห๊ะ!เจ้าบ้าเบสบอล"น่าน 

    เจ้าของเสียงเริ่มวีนผมเรื่องสึนะเป็นแบบนี้ทุกวันแหละคับฮ่าๆ อ้อ 

    ตัวผมชื่อ ยามาโมโตะ ทาเคชิ นะคับส่วนมนุษย์ที่กำลังวีนผมอย่างเอา

    เป็นเอาตายเนี่ยชื่อ โกคุเทระ ฮายาโตะคับ"น..นี่โกคุเทระชั้นว่าชั้น

    นอนกลางวันสักหน่อย..ก็ไม่เสียหายนะ ฮ้าวว~ ชั้นเองก็เริ่มง่วงแล้วอ่ะ''

    แล้วสึนะก็เออออตามผมซะงั้น"ง..งั้นหรอครับรุ่นที่10 งั้นผมจะคอยเฝ้า

    ท่านเองล่ะกันครับ"ก็อย่างงี่ล่ะน้า~ เวลาสึนะเออออตามผมทีไรโกคุเทระ

    ก็จะเออออตามทุกที^^"อ้าวโกคุเทระไม่มานอนกลางวันด้วยกัน

    หรอ?"สึนะถาม"ถ้าท่านต้องการจะให้ผมนอนผมก็จะนอนก็ได้ครับท่าน

    รุ่นที่10"ผมนั่งยิ้ม ดู2คนนั้นคุยกัน พรึ่บผมเอนตัวลงนอนแนบกันพื้นดาด

    ฟ้า แล้วก็หันข้างผมหลับตาแล้วก็คิดว่าเริ่มมีอะไรแปลกๆสำหรับวันนี้


    แล้วก็มีอะไรบางอย่างแปลกไปสำหรับตัวผมผมรู้สึกว่าตัวเองเริ่มเปลี่ยน

    ไป ไม่รู้ทำไมแต่การที่ได้ยินเสียงของโกคุเทระทุกวันนี่ทำให้ผมรู้สึกมี

    ความสุขอย่างบอกไม่ถูกเกิดอะไรขึ้นกันผมนะ? หรือนี่ทีเรียกว่า'แอบ

    รักแล้วผมจะทำยังไงตัวโกคุเทระเองก็เป็นผู้ชาย ตัวผมเองก็ด้วยแล้ว

    เราจะคบกันได้ยังไง แต่ยังไงก็ตามผมก็ต้องรีบบอกความรู้สึกของตัว

    เองออกไปให้เร็วที่สุดแล้วโกคุเทระจะคิดยังไงกับผมนะผมคิดในช่วง

    สุดท้ายแล้วผมก็เผลอหลับไป



    15.00 A.M



    ออด~ ออด~


    เสียงออกบอกเวลาเลิกเรียนของนักเรียนทุกคนดังขึ้น ทุกคนในห้องเริ่ม

    เก็บของแล้วก็กลับบ้านตัวผมเองก็เริ่มกลับของแล้วก็กลับบ้านพร้อมกับ

    สึนะตามปกติแล้วสายตาของผมก็ละจากสึนะไปเป็นโกคุเทระ ผมเห็น

    หมอนั่นกำลังเก็บของอยู่ (ก็มันแน่อยู่แล้วเลิกเรียนแล้วนี่/me) "รุ่นที่10

    คร๊าบบบบกลับบ้านกันเถอะ"โกคุเทระพูด"อ..อืม ยามาโมโตะล่ะมีซ้อม

    เย็นหรือป่าว"สึนะถามผม"อ้อ วันนี้ไม่มีซ้อมน่ะเรารีบกลับบ้านกันเหอะ

    ^^"
    ผมพูดแล้วเราก็เดินกลับบ้านกันระหว่างทางใกล้บ้านผมผมก็พูดขึ้น

    ว่า"นี่วันนี้โกคุเทระไปค้างบ้านฉันมั้ย"ผมพูดยิ้มๆ"ห๊ะ!เรื่องอะไรฉันจะไป

    ค้างบ้าแกเล่า ไอ้บ้าเบสบอล= ="โกคุเทระปฎิเสธอีกตามเคย"ฉันว่า โก

    คุเทระไปค้างบ้านยามาโมโตะดีกว่านะฉันเองก็จะไปด้วยจะได้ทำ

    การบ้านด้วยกันอ่ะ"สึนะพูดอย่างเคย(หรือว่าไปกินฟรีบ้านเค้าจ๊ะหนูทู

    น่า/me //ผัวะx glove อัดหน้า)"เอ๋ รุ่นที่10จะมาค้างบ้านเจ้านี่จริงๆหรอ

    ครับ 0.0"โกคุเทระพูดอย่างอึ้งๆ"อื้ม^^"สึนะตอบ"อ่างั้นก็เข้ามากันเถอะ

    นะ"ผมพูดแล้วก็เงยหน้ามองท้องฟ้าที่มืดลงเรื่อยๆ"วันนี้ฝนตกแน่

    เลย"ผมพึมพำคนเดียว แล้วผมเดินเข้าไปในบ้าน"อ้าวทาเคชิวันนี้พา

    เพื่อนมาค้างบ้านหรอลูก"พ่อผมถาม"คับ "ผมพูดแล้วก็เดินไปที่ห้องน้ำ

    แล้วก็เห็นสึนะกับโกคุเทระแล้วก็พ่อกำลังคุยกันอยู่อย่างสนุกสนาน 

    แล้วขณะนั้นเองผมก็เห็นโกคุเทระยิ้มแล้วเวลาโกคุเทระยิ้ม ทุกอย่างวันดูสดใสไปหมดเลยแฮะ ถึงจะไม่ค่อยยิ้มก็เหอะชั้นรักนายนะไดนาไมต์ของผม



                                      
    ------------------------

    จบแล้ววว

    ปอลิง.ขอเปลี่ยนเป็นเรื่องสั้นน้าฮือๆคอมไม่ค่อยดี
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×